Za tą Alicję piąteczka. Jak kiedyś lubiłem większość dziecięcych książek, tak przez tą nie przebrnąłem, nawet z pomocą.
-- (Julitka):
Nigdy nie rozumiałam fenomenu "Alicji w Krainie Czarów". Może i przeczytam toto dziecku, bo niby trza, ale naprawdę zastanawiam się, co miał w głowie człowiek, który takie historie opowiadał dzieciom i bardzo tej książki nie lubię. No i chyba moją top of the top jest książka "Zapiski Niewidomego Taty" Knightona, która mi ostro podniosła ciśnienie w tamtym roku.

--

Chyba jako jedna z bardzo nie wielu powiem, że lubię "dziady" i to wszystkie części. :)
Nie przepadam za "panem Tadeuszem", na pewno nigdy więcej nie przeczytam też "Odprawy posłów greckich", koszmarne to było.
Podobnie rzecz się ma z "Wallenrodem", choć on był nieco bardziej znośny od Odprawy.

Druga tak, czwara, no powiedzmy, trzecia to ideologiczny gniot. oCzywiście to moje zdanie.

Z dziecięcych, nigdy nie przekonałam się do tego, by przeczytać całą serię o Ani, która była wszędzie. ;) Czytałam tylko fragmenty, i średnio to do mnie przemawia. Podobnie mam z HP.
Z takich, które zupełnie mi nie podeszły jest jeszcze "Makbet".

Ooo nie, Anki z Zielonego Wzgórza i ja nie lubiłam. Nie dałam rady przeczytać tego do końca. A ile ta Anka Gadała! Tam były całe strony jej monologu.

@Magmar, zgodzę się, że trzecia jest z nich wszystkich najgorsza, ale i tak ją lubię. ;)
A jeszcze z lektur, "Opowieści z narni" też średnio mi się podobały.
Ale nic dziwnego, bo na codzień czytam zdecydowanie inne książki niż te, które są lekturami. :)

Rzecz gustu.

Monte, ANię akurat lubię. Przeczytałam wszystkie części. Poza tym słuchowiska są genialne.

"Odprawę" miałąś Lwico? W liceum pewnie? Ja dopiero na studiach, ale miałam szczęśliwie tak, co tu wielkich słów używać, zajebistego wykładowcę, że przerabiana z nim "Odprawa" okazała się... No, ciekawa w żadnym razie, ale na pewno bardzo sensowna i nawet uniwersalna w przekazie.

--

A dla mnie mogłoby lektur w ogóle nie być. Jedyne dwie, które z chęcią przeczytałem to Wesele i Ferdydurke, acz to drugie tylko dlatego, że było śmieszne.

No ja właśnie jakoś nie.
-- (magmar):
Monte, ANię akurat lubię. Przeczytałam wszystkie części. Poza tym słuchowiska są genialne.

--

Dla mnie mogłoby nie być w kanonie żadnych, podkreślam, żadnych dramatów, na pewno w formie tekstowej. Czyta się to tragicznie.

Pan Tadeusz napewno mógłby nie istnieć i Lalka

"Ferdydurke"? Dla mnie tego w ogóle nie powinno być w programie. Nic nie wnosząca książka, do tego nonsenswowna i obrzydliwa, pełna obrzydliwych scen.

Lalka akurat jest ciekawa, pokazuje przekrój społęczeństwa polskiego, fakt, jest tto długawe, ale pod tym względem powieść jest genialna.

Dla mnie było śmieszne, ale faktycznie nie dawał bym tego jako lektura.

Dokładnie, zgadzam się z tobą Zuzanno, w całej rozciągłości.
-- (Zuzler):
Dla mnie mogłoby nie być w kanonie żadnych, podkreślam, żadnych dramatów, na pewno w formie tekstowej. Czyta się to tragicznie.

--

Słuchajcie, ale wątek jest o książkach w ogóle, nie tylko o lekturach szkolnych. Czy są jakieś pozycje, których przeczytania serdecznie żałujecie?

Jeśli Gombrowicz, to "Transatlantyk". Prznajmniej coś się dzieje konkretnego.

Nie przebrnęłam jeszcze przez "Skąpca", no nie dałam rady.
Wszyscy mówią, że to takie proste miłe i fajne, a ja uważam zupełnie inaczej, fakt, że nie doczytałam do końca, bo miałam słaby skan i dalej się nie dało, ale podejrzewam, że nawet gdybym miała dobry, nie udałoby mi się tego dokończyć.