Z Antygony jakiś? Nie pamiętam zbytnio

On w wielu dramatach (i nie tylko) się pojawiał, także w Antygonie.
Niewidomy wróżbita.

Edyp, jak chciał sobie obniżyć komfort życia to wyłupił sobie oczy.Tejrezjasz oślepł, bo świntuszek, podglądał boginię w kąpieli. I w Biblii też mamy parę epizodycznych niewidomych lub oślepionych. A jeszcze, nie wspominaliśmy o oślepionym Jurandzie z "Krzyżaków". W "Ostatnich dniach Pompejów" mamy niewidomą niewolnicę, która kocha młodego patrycjusza.

Oślepiony w Bibli np. był Tobit, ojciec Tobiasza.

No taaak. Jak można było o Jurandzie nie pamiętać!

W Biblii oczy wyłupili też Samsonowi.

O ile w ogóle istniał.
--Cytat (jamajka):
Homer był niewidomy. :p

--Koniec cytatu

A ja nie widzę żadnych przesłanek, by nie istniał.
Po pierwsze, spójność Iliady i Odysei jest tak duża, że wątpliwe, by pisało je wielu autorów.
A po drugie, nie rozumiem, czemu negujemy istnienie geniuszy literatów dawniej.
Kreślimy Homera, kreślimy Szekspira - ale na jakiej przesłance?
Argumenty o tym, że wątpliwym jest, by tyle wątków zdołali umieścić są... śmieszne.
Moim zdaniem to dziwne zadufanie, że współczesny człowiek jest mądrzejszy czy bardziej wszechstronny.

Cytat:
"Pozdrawiam was wszystkie. A o mnie pamiętajcie, gdy przyjdzie jakiś człowiek obcy, co świata doświadczył, i zapyta: Dziewczęta, który jest wam najmilszy z aojdów, co tu przychodzą? Wtedy wszystkie razem odpowiecie: Ślepiec, który mieszka na skalistym Chios – jego pieśni będą zawsze najpiękniejsze"

Akurat w tej dyskusji, to czy istniał, czy nie, nie ma, drodzy panowie, znaczenia
Naprawdę nikt nie wspomniał o Jurandzie?

Wydaję mi się, że Jurand był już wspomniany, ale pojawiła się tylko wzmianka i tyle, bez żadnego podchwycenia wątku tej postaci w tym temacie.

W trylogii www.wzrok, www.wiedza, www.wolność Robert Sawyer głównym bohaterem uczynił niewidomą od urodzenia nastolatkę, matematyczną geniuszkę, która dzięki implantowi odzyskuje wzrok.
Na szczęście nie odzyskuje go na piętnastej stronie powieści tylko gdzieś daleko za połową książki. I nie odbywa się to pstryknięciem palców.
Te problemy sprawiają, że dziewczyna łapie kontakt z nowo powstałą sztuczną inteligencją i na różne sposoby jej pomaga.
Autorowi zaliczam na plus, że przez większą część tomu pierwszego, bohaterka jest niewidoma a Sawyer stara się jak umie oddać jej funkcjonowanie w tym stanie.
Drugi plus daję pisarzowi za to, że zastanowił się jakie problemy spotkają niewidomego, który odzyskuje wzrok. Ojciec bohaterki przestawia jej czcionkę w Wordzie z czarno-druku na brajl by jej się szybciej czytało.
Tam jest więcej takich smaczków, ale czytałem dwa pierwsze tomy trzy lata temu, więc sporo w pamięci się zatarło.
No właśnie dwa, pierwsze tomy.
Czy ktoś mógłby podzielić się trzecim?

W "Małych zielonych ludzikach" jest ociemniały naukowiec.

Ktoś pisał tu o "Pieśni lodu i ognia"? Tam jest ślepa dziewczynka

A wspominał ktoś o "Dziwnych losach Jane Eyre" i ociemniałym przez jakiś czas panu Rochesterze?

Tak, ktoś to zrobił.

W gwiezdnych wojnach jest też niewidoma torgutanska padawanka, W sumie natknęłam się na to przez czysty przypadek. A co do seriali, w na wspólnej też jest jakaś niewidoma dziewczyna która trenuje jakis sport i zakochuje się w swoim trenerze. Przewidywalne do granic mozliwosci. :D

Paweł Miszczuk "na skraju nocy", w tej książce jest taki pan Romski niewidomy, ale to postać epizodyczna.

Moja mama twierdzi, że żygać jej się chce jak na nią patrzy. Podobno roszczeniowy pempek świata, któremu się wszystko należy. Do tego rozchwiana emocjonalnie. Niby straciła wzrok kilka lat temu, ale nie wiem czemu.
--Cytat (annabeth):
W gwiezdnych wojnach jest też niewidoma torgutanska padawanka, W sumie natknęłam się na to przez czysty przypadek. A co do seriali, w na wspólnej też jest jakaś niewidoma dziewczyna która trenuje jakis sport i zakochuje się w swoim trenerze. Przewidywalne do granic mozliwosci. :D

--Koniec cytatu

W "Wybawieniu" J. A. Olssona jest ociemniała Eva córka pastora.

W książce "Panna nikt" bardzo epizodycznie pojawia się ociemniały dziadzio.