Witajcie. :) Zachęcam do dyskusji na temat muzyki klasycznej zwanej czasem poważną. Czy ją lubicie, słuchacie czy absolutnie to nie Wasz klimat?
Skojarzenia, refleksje, utwory, które szczególnie zapadły w Waszą pamięć... <3

No wreszcie. Od współczechy, minimalistów po barok. Jest to jedyny rodzaj muzyki gdzie wykonawstwo ma tak wielki wpływ na odbiór utworu. Często gdy już mi się spodoba jakiś to męczę ileś nagrań by znaleźć coś, co jeszcze więcej z niego wyciągnie.

Super. A czemu "wreszcie"?

Hmmm powiem tak. Muzyka klasyczna mnie nie interesuje, i to nie znaczy, że jej nie lubię, jak bedzie gdzies sobie w tle lecieć to z chęcią posłucham. Morze być również doobra na stres, uspokaja, ale zdecydowanie wolę klubową.

Czasem posłucham, ale nie wiem jak to nazwać, bardziej wolę takie spokojne utwory z dźwiękami natury w tle np. To chyba chillout. Ogólnie lubiłem słuchać tego z kimś wspólnie w tle. Samemu nie słucham takich utworów. kiedyś owszem.
Typowej muzyki klasycznej słuchałem w 2011 i 2012. Nagrywałem z RMF Classic czy w tedy jeszcze radia Merkury na kasety.
Słuchałem również gdy byłem mały z 2 programu Polskiego radia, gdy jeszcze dało się go u mnie przyzwoicie odbierać.
Teraz sam słucham ciężkich brzmień i jedynie czasem posłucham gdy gdzieś w tle leci.

Muzyka z naturą w tle zwie się relaksacyjną. Też lubię... Klasycznej chętnie słucham. Najbardziej lubię operę, co wynika z mojego wykształcenia. Uwielbiam twórczość kompozytorów doby baroku. A instrumenty, których brzmienie sprawia mojemu słuchowi największą przyjemność to flet poprzeczny, organy i lutnia.

Witajcie. Ja muzykę klasyczną bardzo lubię i cenię. Najbardziej podoba Mi się muzyka klasyczna z epoki romantyzmu, lubię też wracać do muzyki tworzonej w baroku. :)

Ooooo organy otóż to! Też lubię brzmienie tego instrumentu.

Tak. Organy i flety, zdecydowanie zaliczają się do moich ulubionych instrumentów. :)

Cudowny wątek. ja słucham trudnej muzyki klasycznej, bo najczęściej współczechy, a zatem głównie u mnie rozbrzmiewa sonorystyka i minimalizm. Moi ulubieni twórcy to: Steve Reich, Simeon ten Holt, Iannis Xenakis, Witold Lutosławski, Zygmunt Krauze, Tomasz Sikorski, Henryk Mikołaj Górecki, Witold Szalonek, John Cage i wczesny Wojciech Kilar. Uwielbiam także poznawać młodych nieznanych twórców z różnych epok. Jeśli chodzi z kolei o instrumenty, to kocham brzmienie kwartetu smyczkowego. Poza współczechą czasem słucham baroku, głównie Bacha, Haendla i Monteverdiego, z romantyzmu natomiast bliski jest mi Brahms, Czajkowski i Musorgski.

Wow Agatko... Sonorystyka. Ciekawie. Mnie kręci z nowych kompozytorów twórczość Stanisława Moryto, Pawła Mykietyna oraz Konstancji Kochaniec. Niezły jest też Przemysław Zych..

Podobno jak byłam bardzo mała to zasypiałam przy muzyce klasycznej. Potem moja mama słuchała czajkowskiego, opery typu careras, kiepura, ale już mnie to wtedy drażniło. Potem sama słuchałam trochę Boccelliego, a teraz... Cóż, jeśli w to zalicza się muzyka filmowa to słucham i uwielbiam, zwłaszcza jochna williamsa, hansa zimmera i jamesa hornera. Moje ulubione instrumenty to skrzypce, flet poprzeczny, fletnia pana, pianino i harfa.

Emilko, nie znam twórczości Konstancji Kochaniec, jakbyś mogła przybliżyć jej stylistykę? No to skoro Mykietyn, którego także uwielbiam, to również bliski powinien Ci być, Emilko, Paweł Szymański?

Dodam jeszcze, że uwielbiam twórczość wczesnego Philippa Glassa i także wczesnego Pendereckiego. Lubię także czasem posłuchać Chopina, jednakże uważam się za trochę skrzywdzoną uczennicę szkoły muzycznej, bo gdy ja byłam w II stopniu to mój rocznik był wprost zamęczany 200. rocznicą urodzin Chopina i z tego względu pozostał mi trochę przesyt tą muzyką.

O, Szymański.. Jasne Kochana. A Konstancja bawi się łączeniem modernizmu z innymi nurtami.

O konstancji nic też niewiem. Poszperam. A wreszcie, bo tu ciągle jakieś hip-hopolo, upcymy dupcymy i inne takie. :D Ostatnio u mnie na słuchawkach dorobek Marty Ptaszyńskiej. Włączyć sobie o pierwszej w nocy niektóre to klimat że zawał gwarantowany hehe.

Odjazdowo. :)

Lubię muzykę klasyczną, ale nie operową. Do słuchania też muszę mieć odpowiedni nastrój. U mnie króluje fortepian i skrzypce. Głównie słucham: Mozzarta, Chopina, Strauza i Betowena.

Szymanowski też jest fajny. Pieśń o nocy to kopalnia mikromotywów dla twórców ambientu repetytywnego w stylu Geira Jenssena. No ale coś nie korzystają. Zwłaszcza druga część się fajnie zaczyna. Jak dobre nagranie to wyciąga ten klimat.

Z Szymanowskiego lubię utwory skrzypcowe, tryptyk Mity na skrzypce i fortepian oraz obydwa koncerty skrzypcowe.