Głosy z zaświatów Mroza

Noweli pozytywistycznych nie powinno być w kanonie, tych wszystkich Tadeuszków, Antków, pamiętam, że byłam nimi poruszona jako dziecko.

To może psa, który jeździł koleją też wykreślmy?

W liceum tak, ale podstawówka to zbyt wczesny etap rozwoju.

Nie, Zuzler, nie chodzi o to, by wszystko co złe wykreślić, ale tych nowelek było zatrzęsienie.

@Magmar A to dlaczego? Czy to źle?

Na taką skalę tak.

To może ja jakiś mądrzejszy ten kanon miałam, bo żadnych "Dymów", "Antkó" itp. nie bylo u mnie w podstawówce, tylko "Kamizelka". WYżej wymienione przeczytałam sama i to z przyjemnością gdy miałam jakieś 9 lat.

To Andersena też powiniśmy wykreślić, wiele jego baśni nie kończy się zbyt dobrze.

Dobrze powiem inaczej, zdecydowanie ograniczyć

Ooo, Elanor, zupełnie zapomniałam o tej książce, a mną też wstrząsnęła

-- (Elanor):
Kazuo Ishiguro "Nie opuszczaj mnie". Choć jak dla mnie napisana tak sobie, sam pomysł makabryczny.

--

Mną wstrząsnęły następujące tytuły:
-beletrystyka
Kwiaty dla Algernona
Keyes Daniel
Ocalić syna
Berry Lucinda
Nim stałyśmy się wasze - Wingate Lisa,
a z reportaży np.: Białe płatki, złoty środek. Historie rodzinne - Reszka Paweł Piotr, Głodne. Reportaże o (nie)jedzeniu - Klaudia Stabach
Żeby umarło przede mną. Opowieści matek niepełnosprawnych dzieci
Hołub Jacek
Ile kosztuje żona? Mroczne sekrety rynku małżeńskiego
Rymszewicz Violetta
Pudło. Opowieści z polskich więzień
Olszewska Nina

Wiele książek mną wstrząsnęło, ale najbardziej w pamięci utknął mi fragment jednej, a mianowicie "Podzieleni" Neala Shustermana. Niby to sci-fi, ale i tak może dać do myślenia. Nie wiem ilu z was zna ten tytuł, ale dla tych, którzy nie znają, podrzucam opis z LC:


Troje nastolatków walczy o przetrwanie i o siebie nawzajem… Po długiej i krwawej drugiej wojnie domowej armie zwolenników życia i tych opowiadających się za wyborem doszły do porozumienia i uchwalono „Ustawę za życiem”. Chroniła ona ludzką egzystencję od chwili poczęcia do trzynastego roku życia. Jednak między trzynastymi a osiemnastymi urodzinami rodzic mógł zdecydować o „rozszczepieniu” swojego dziecka, czyli podzieleniu na narządy i części, które przekazywano do przeszczepu. Ten proces według władz państwa gwarantował zdrowie społeczeństwa, a także bezpieczeństwo. Osobniki niechciane lub sprawiające kłopoty były eliminowane, jednak formalnie nie umierały.Connor się buntował, więc rodzice podpisali zlecenie rozszczepienia. Mieszkająca w domu dziecka Risa została wysłana do ośrodka transplantacyjnego ze względu na cięcia budżetowe. A Lev, dziesiąte dziecko w religinej rodzinie, już od urodzenia miał zostać poświęcony w ofierze. Kiedy tej trójce udaje się uciec z transportu, rodzi się w nich nadzieja, że jeszcze nie wszystko stracone. Muszą tylko przetrwać do swoich osiemnastych urodzin. To bardzo długo, jeśli ten czas mają spędzić w ukryciu.
Ryczałam jak bóbr, czytając, gdy jednego z bohaterów - tych negatywnych - poddawano procesowi podzielenia.
Kolejny cykl, który mną wstrząsnął to Luta Karabina Piotrowskiego. Od tamtej pory mam jakieś takie uprzedzenia do jedzenia wieprzowiny, no, kto czytał, ten wie dlaczego.

Masz na myśli podzielenieROlanda czy jakiś inny?

Zuzanno, to Neal Shusterman, jeśli nie znasz, to przeczytaj.
-- (Zuzler):
Masz na myśli podzielenieROlanda czy jakiś inny?

--

Ojwiem, pytam o ten moment, który Cię ruszył.

Tak, dokładnie ten moment.
-- (Zuzler):
Ojwiem, pytam o ten moment, który Cię ruszył.

--

Aa, to się nie dziwię, mną, przyznam szczerze, też.