Cześć. Jakby ktoś miał ochotę powymieniać się zasobami to ja bardzo chętnie.
Poszukuję audiobooków, mam kilka serii, które chętnie bym przeczytał, a nie zaczynam, bo brakuje mi przykładowo środkowego tomu, i mimo, że o pdf nie trudno, to jednak fajnie jest pociągnąć całą serię z profesjonalnym lektorem.
Jak ktoś ma jakąś większą kolekcję to zapraszam na prv, też mam dość dużą.

A ja poszukuję trzech książek. Akademia ransmoor tajemnicze bractwo Pana benedykta, i Kleks. Nowy początek.

Ja nie wiem, no nigdzie tego nie ma.

-- (skrzypenka):
Szukam książki "Anna Jagiellonka" Maria Bogucka

--

O Jagiellonce mogę mieć tylko:
Maciejewska Beata, Maciorowski Mirosław - Władcy Polski 39 Anna Jagiellonka
Niedźwiedzka Magdalena - Zmierzch Jagiellonów Tom 03 Anna Jagiellonka
Duczmal Małgorzata - Izabela Jagiellonka. Królowa Węgier

ooo, to reflektuję na:
Maciejewska Beata, Maciorowski Mirosław - Władcy Polski 39 Anna Jagiellonka, z góry dzięki.
Zbieram wszystko, co się da o Annie Jagiellonce, bo bardzo ją polubiłam i czytam o niej wszystko. :)

Co w niej do lubienia? Czy to, że była brzydka, nikt jej nie chciał i jako starsza blokowała siostrę do zamąż pójścia?
A tak sero, czemu akurat ona?

Już ci mówię, laboraty o Annie Jagiellonce mogę pisać. Po pierwsze, była królem Polski, tak samo, jak Jadwiga Andegaweńska i to nie był jakiś tam dziesięcioletni króyl, tylko kobieta w wieku 53 lat.
Po tam kolejne, nikomu nie blokowała zamąż pójścia. Sama wstawiła się u Zygmunta Augusta, by to jednak Katarzyna przed nią się pobrała. Ustąpiła siostrze. Sama skazała się poniekąd na bycie w staropanieństwie, a to, że siostrom się gorzej powiodło, jako mężatką, cóż, Anna nie przewidziała. Czy była, aż tak brzydka? Na pewno wpływ na tę jej urodę miały bóle migrnenowe tak wielkie, że puchła jej twarz. na pewno nie była wielką pięknością. Nie była też jednak żadnym straszydłem.
Nie zachowały się zapiski z czasów jej młodości, które kazałyby podejrzewać, że wygląd królewny budził nieprzychylne reakcje lub był tematem dyskusji. Młoda Anna ani nie zachwycała, ani tym bardziej nie odstręczała. Wyglądała… dość zwyczajnie.
Mało tego. Wydaje się, że królewna utrzymywała swoją urodę znacznie dłużej od matki. W roku 1555 (a więc gdy miała 32 lata) w warsztacie Łukasza Cranacha Młodszego wykonano jej portret. Efekt zaniedbania był taki, że Anna starzała się, a jej uroda i wiek budziły coraz większe wątpliwości potencjalnych kandydatów do małżeństwa. Może i była kobietą w średnim wieku, a do tego nie dawała nadziei na zapoczątkowanie nowej dynastii… zarazem jednak stanowiła jedyną przepustkę do władzy nad Wisłą.
Nie znaczy to wcale, żeby była kobieta jak na swój wiek szczególnie brzydką. Goście dworu wyrażali wprost przeciwne opinie! Jeszcze w roku 1579, kiedy Anna Jagiellonka liczyła sobie bagatela 56 lat, przybysz obecny w jej otoczeniu zanotował:
”Królowa jest świeża i tak bardzo dobrego zdrowia, że nie uważałbym za cud, gdyby miała zajść w ciążę. Czemu wszyscy jej tak nie lubią? Jak ona mogła być milsza, skoro cała rodzina nią pomiatała? Nie kochała jej Bona, Zygmunt Stary też się nie kwapił do miłości, dla brata była zawadą. Tylko Zofia Brunszwicka była jej nawet bliską, a potem Zyzio, Czyli Zygmunt III Waza, który i tak ją tak sobie traktował, raczej była w tym pobłażliwość, niż prawdziwe liczenie się z jej zdaniem. Życie Anny Jagiellonki można podzielić na cztery okresy. W dzieciństwie jako jedna z trzech najmłodszych królewien pozostawała głównie w ich towarzystwie, oddzielona od starszego rodzeństwa- siostry Izabeli i wyróżnianego, zwłaszcza przez matkę, brata Zygmunta II Augusta.
W młodości, po śmierci rodziców i zamążpójściu sióstr, żyła samotnie w cieniu panującego wówczas w Koronie i na Litwie brata, który nie interesował się jej losem. Wreszcie, kiedy po śmierci Zygmunta Augusta wyszła za mąż za króla Stefana Batorego i sama została królową, mogłoby się wydawać, że jej życie się odmieni, a jednak nadal pozostała samotna- nie wzbudziła zainteresowania ani małżonka, ani poddanych.
Był jeszcze czwarty okres w życiu Anny Jagiellonki- jej wdowieństwo. Po śmierci Stefana Batorego miała wpływ na ważną decyzję polityczną- udało jej się doprowadzić do tego, że książę szwedzki Zygmunt III Waza, jej siostrzeniec, został wybrany królem Polski.
Księżniczka Anna urodziła się na Wawelu 18 października 1523 roku. Anna była czwartym dzieckiem pary królewskiej. Najstarsza była Izabela, potem Zygmunt August- następca tronu, później urodziła się Zofia, od której Anna niecały rok młodsza. Po Annie na świat przyszła jeszcze Katarzyna. Trzy najmłodsze księżniczki wychowywały się razem, razem się uczyły, jednakowo je ubierano, otrzymywały takie same podarunki. O ich dzieciństwie prawie nic nie wiadomo. Z pewnością jednak Anna i jej siostry brały udział w wielkich wydarzeniach rodzinnych.
Pierwszą uroczystością, którą Anna mogła zapamiętać, była koronacja jej 10 letniego brata w 1530 roku; Anna miała wówczas niecałe siedem lat. W 1535 roku odbyło się huczne wesele jej przyrodniej siostry Jadwigi, córki Zygmunta Starego z pierwszego małżeństwa, która wyszła za mąż za księcia brandenburskiego Joachima II Hohenzollerna. Z panem młodym przyjechało w orszaku tysiąc ludzi, a turnieje i zabawy trwały dwa tygodnie.
W niespełna cztery lata po zamążpójściu Jadwigi, w styczniu 1539 roku, na Wawelu odbył się ślub najstarszej siostry Anny- księżniczki Izabeli- z dużo starszym od niej królem Węgier Janem Zapolyą. Małżeństwo to, zaplanowane przez Bonę dla umocnienia związków Polski z Węgrami, a przeciwko Habsburgom, okazało się dla Izabeli wielkim niepowodzeniem osobistym. W lipcu 1540 roku jej mąż nagle zmarł i pozostawił ją z dwutygodniowym synkiem w bardzo trudnej sytuacji.
Jeszcze w dzieciństwie Zygmunta Augusta zawarto z Habsburgami porozumienie, że młody król ożeni się w przyszłości z Elżbietą, córką Ferdynanda Habsburga. Teraz wobec zależności Izabeli od Habsburgów Bona była zmuszona zgodzić się na ten ślub; odbył się on na Wawelu w 1543 roku. Anna i jej siostry szczególnie mocno musiały przeżyć tę uroczystość. Były prawie rówieśnicami panny młodej i zapewne marzyły o swoim małżeńskim szczęściu. Jednakże już po raz drugi mogły zobaczyć, że tego szczęścia nie osiąga się tak łatwo. Brat był całkowicie obojętny wobec żony, a matka nastawiona dla młodej królowej wrogo, wręcz wojowniczo. W 1545 roku po dwóch latach małżeństwa Elżbieta niespodziewanie zmarła. Zygmunt był już wówczas bardzo zakochany w pięknej Litwince Barbarze Radziwiłłównie, z którą dwa lata później potajemnie się ożenił. Anna i jej siostry we wszystkim naśladujące matkę i w tej sprawie były zgodne- nie znosiły Barbary i nigdy się do niej nie zbliżyły.
Pierwszego kwietnia 1548 roku zmarł Zygmunt Stary. W rodzinie królewskiej i w całym państwie zapanowała wielka żałoba. Dla Bony i jej trzech córek oznaczało to utratę dotychczasowej pozycji i zdanie się na wolę syna i brata- następcy tronu Zygmunta Augusta. On jednak nie zamierzał interesować się ich losem, zajęty sprowadzaniem żony na Wawel i przekonaniem sejmu do zgody na jej koronację. Na tym tle między Boną a Zygmuntem doszło do tak ostrego zatargu, że królowa wraz z córkami opuściła Wawel i przeniosła się na Mazowsze. Anna miała już 25 lat, lecz podobnie jak jej dwie siostry pozostawała niezamężna i całkowicie zależna od matki. Mieszkała w Warszawie w starym, niewielkim zamku w Ujazdowie, czasami w Łomży lub Gostyninie i prowadziła zupełnie inne życie niż na Wawelu, monotonne i skromne.
Król Zygmunt August po śmierci ojca stał się prawnym opiekunem sióstr, jednak nawet po stracie ukochanej żony Barbary nie okazał żadnego zainteresowania ich losem. Bona pierwsza zaczęła szukać kontaktu z synem, aby wspólnie podjąć starania o wydanie królewien za mąż. Spotkanie w Radomiu w 1552 roku nie dało żadnych rezultatów.
W 1555 roku przybyli do Warszawy posłowie księcia Henryka brunszwickiego z prośbą o rękę Zofii. W styczniu 1556 roku odbył się w Warszawie jej ślub per procura z 64 letnim księciem brunszwickim. Dwa dni po smutnym rozstaniu z siostrą Annę i Katarzynę spotkał wielki cios- ich matka pozostawiła je w Polsce, a sama przeniosła się do swojej ojczyzny- do Bari we Włoszech. Mieszkała tam zresztą krótko; zmarła rok później, otruta przez dworzanina. Jeszcze jedna tragiczna wiadomość dotarła do Anny i Katarzyny dwa lata później z Siedmiogrodu. We wrześniu 1559 roku zmarła tam ich ukochana siostra Izabela.
W 1561 roku Zygmunt August zaczął rozmyślać o małżeństwie sióstr; liczył na zawarcie w ten sposób korzystnych sojuszy. Wymagała tego skomplikowana sytuacja polityczna. Do Polski przybyli wysłannicy księcia Finlandii Jana z prośbą o rękę Katarzyny. Jego brat Magnus miał zostać mężem Anny, jednak król Szwecji Eryk XIV nie dopuścił do tego małżeństwa. Tak więc po ślubie Katarzyny w październiku 1562 roku i jej wyjeździe do Szwecji Anna została zupełnie sama. Czas spędzała przede wszystkim na modlitwie, a nawet na licznych umartwieniach, na pisaniu listów do siostry Zofii, haftowaniu, szyciu i rozmowach z damami dworu. Wielkim niepokojem napawała ją sytuacja Katarzyny, która wraz z mężem została wtrącona do więzienia przez niezrównoważonego króla Eryka; zostali uwolnieni dopiero w 1567 roku, a następnie odbyła się ich koronacja.
Zygmunt August zajęty był sprawami Rzeczypospolitej- nieszczęśliwy w życiu osobistym szukał pocieszenia w licznych romansach, z których najgłośniejszy był z Barbarą Giżanką. Mimo że król o 1570 roku mieszkał w zamku warszawskim, Anna nie spotykała się z bratem. Król od wielu lat ciężko chorował, a od kwietnia 1572 roku nie wychodził z komnaty. Jednak w tym ciężkim stanie postanowił jechać do Knyszyna, gdzie czekała na niego Giżanka. Tam po długim konaniu zmarł 7 lipca. Przed wyjazdem, w czerwcu tego roku, wezwał do siebie Annę i wręczył jej testament. Cały majątek Jagiellonów, ruchomy i nieruchomy, zapisał trzem siostrom.
Po śmierci Zygmunta Augusta Anna stała się jedyną przedstawicielką Jagiellonów w Rzeczypospolitej, w dodatku spadkobierczynią części ogromnego majątku. Toteż senatorowie już dwa tygodnie po śmierci króla kazali Annie opuścić Warszawę, aby nie wpływała na sprawy polityczne. Na sejmie konwokacyjnym w styczniu 1573 roku ustalono, że zostanie zwołany sejm elekcyjny we wsi Kamień pod Warszawą. 16 maja na króla obrano Henryka Walezego. W lutym 1574 roku został on koronowany na Wawelu na króla Polski. Nie był to szczęśliwy wybór, król bowiem, dowiedziawszy się o zgonie swego brata Karola IX, króla Francji, potajemnie opuścił Kraków. Powstała nietypowa i trudna sytuacja, toteż na przełomie sierpnia i września sejm uchwalił czas oczekiwania na powrót króla, wyznaczając datę 12 maja 1575 roku. Wówczas ogłoszono bezkrólewie, a pod koniec roku zwołano zjazd elekcyjny we wsi Wola pod Warszawą. Nie obyło się jednak bez poważnych komplikacji, ponieważ powstały dwa stronnictwa. Pierwsze poparło Habsburga Maksymiliana II; drugie stronnictwo wybrało Annę Jagiellonkę i Stefana Batorego, zobowiązując ich do zawarcia związku małżeńskiego przed koronacją.
Ślub i koronacja odbyły się 1 maja 1576 roku; wcześniej Stefan Batory zaprzysiągł pacta conventa. Dla interesów Rzeczypospolitej wybór Batorego na króla był wyjątkowo korzystny. Był on władcą zdecydowanym, wybitnym politykiem i strategiem wojskowym. Dla Anny Jagiellonki małżeństwo z młodszym od siebie o 10 lat człowiekiem było wielkim rozczarowaniem, a nawet upokorzeniem. Król po kilku dniach umiarkowanego zainteresowania królową przez następne miesiące i lata unikał kontaktu z nieurodziwą, niezbyt inteligentną żoną, zainteresowaną jedynie sprawami dworu i odzyskaniem sadku po bracie. Oddany był przede wszystkim sprawą publicznym- prowadzeniem wojny z Moskwą o Inflanty, a wcześniej rozprawieniem się z gdańszczanami, którzy długo nie uznawali jego wyboru na tron. W dodatku rozmawiał z królową tylko przez tłumacza. Dopiero na przełomie 1578 i 1579 roku spędzili wspólnie miesiąc w Warszawie, ku wielkiej radości królowej, która nie żałowała pieniędzy na stroje, balie i wystawne uczty. Jednakże już na początku lutego Batory wyjechał na Litwę, aby tam przygotować się do wojny z Moskwą. Wojna była ciężka i trwała do 1582 roku. Król pisał wprawdzie listy do Anny, ale była to korespondencja o działaniach frontowych, a nie listy miłosne. Po zawarciu pokoju z Moskwą Batory również nie spieszył się z przyjazdem do królowej, lecz udał się z Grodna, aby tam spotkać się ze swoim synem z pozamałżeńskiego związku.
Anna coraz dotkliwiej odczuwała niepowodzenia osobiste. Zajmowała się jak zwykle, sprawami gospodarskimi i korespondencją, również z włoskimi domami panującymi. Zorganizowała liczny, bogaty i wystawny dwór. Jednocześnie była rozsądna i zapobiegliwa, nawet o przyszłość swoich dam dworu i dworzan dbała jak o własne sprawy. Królowa wykończyła Ujazdów, wspaniale urządziła wnętrza zamkowe i ogród z sadzawkami, fontannami i zwierzyńcem. Z jej inicjatywy został przebudowany pałac w Łobzowie pod Krakowem, tu także założyła piękny ogród. Wiele w tym czasie działo się w Warszawie- budowano kamienice, zajazdy, rozwijały się handel i rzemiosło. Królowa nadała tutejszym mieszczanom przywilej pobierania cła wodnego. Kontynuowała też rozbudowę zamku warszawskiego oraz dokończyła budowę pierwszego mostu na Wiśle. A jednak nie była szczęśliwa. Z każdym rokiem stawała się coraz trudniejsza dla otoczenia. Z królem spotykała się tylko przelotnie, przy wielkich okazjach. Jej smutek powiększały rozstania z najbliższymi. Jeszcze przed zgonem brata zmarł w 1571 roku jej trzydziestoletni siostrzeniec Jan Zygmunt Zapolya, cztery lata później straciła ukochaną siostrę Zofię, powiernicę wszystkich spraw. W 1583 roku zmarła w Sztokholmie jej siostra Katarzyna, królowa Szwecji, zostawiając dwoje dorastających dzieci- królewicza Zygmunta i królewnę Annę.
O dorastającym Zygmuncie Wazie Anna myślała trochę jak o własnym synu. W nim też zaczęła widzieć przyszłego króla Polski. Był jedynym żyjącym Jagiellonem. Kiedy w Grodnie w 1586 roku niespodziewanie zmarł Stefan Batory, Anna natychmiast zaczęła starania o wybór dwudziestoletniego Zygmunta. Po swojej stronie miała potężnego sojusznika- kanclerza Jana Zamoyskiego, przeciwnikami znów byli stronnicy Habsburgów, którzy wystawili aż dwóch kandydatów. Po zamieszkach, a nawet walkach, udało się osadzić na tronie szwedzkiego królewicza. Jego koronacja odbyła się 27 grudnia 1587 roku. Początkowo król rozczarował szlachtę i magnatów swoim cudzoziemskim wyglądem, chłodem i powściągliwością. Rozczarował też wkrótce Annę Jagiellonkę, która spodziewała się odgrywać znaczniejszą rolę u boku młodego króla. On jednak nie zamierzał poddawać się jej opiece i radom. Pozostało jej więc, pisanie listów z Warszawy, w których oprócz pozdrowień zamieszczała też wiele próśb o protekcję dla poleconych przez nią osób.
W czerwcu 1592 roku spotkało Annę kolejne rozczarowanie. Król ożenił się z Anną Austriaczką, co oznaczało konieczność utrzymywania związków z Habsburgami. Ona zaś definitywnie musiała ustąpić miejsca młodej królowej. Ostanie lata życia Anna poświęciła trosce o uświetnienie pamięci rodziny. Kopułę kaplicy Zygmuntowskiej, gdzie spoczywali przodkowie, kazała pokryć pozłacanym dachem, zleciła wykonanie rzeźbionego nagrobka mężowi i sobie samej. Również matce w dalekim Bari ufundowała piękny pomnik nagrobny w bazylice św. Mikołaja. W Warszawie skompletowała galerię portretów rodzinnych, uporządkowała kolekcję klejnotów i zbiór arrasów. Miała ponad 70 lat i przygotowywała się do śmierci.
9 września 1596 roku królowa Anna Jagiellonka zmarła. Uroczysty pogrzeb odbył się w Krakowie, po czym ciało zostało złożone w grobowcu, który królowa sama sobie przygotowała.


-- (mustafa):
Co w niej do lubienia? Czy to, że była brzydka, nikt jej nie chciał i jako starsza blokowała siostrę do zamąż pójścia?
A tak sero, czemu akurat ona?


--

Poszukuję książek Aleksandry Rak, interesuje mnie wszystko i tylko ebooki.

Witam poszukuję 4 książek autorstwa Hanny Greń z cyklu W trujkącie beskickim podaję tytóły:
1 uśpione krulowe,
2 cynamonowe dziewczyny,
3 otulone ciemnością,
4 "wilcze kobiety".
Fajnie jakby te książki były w formatach DF, lub EPUB.
Pozdrawiam i życzę Szczęśliwego Nowego Roku.

Witam Poszukuję książki pewnego razu w świnioryjach ale tylko w txt. Audiobooka mam a chciał bym jeszcze txt na chomikuj są jakieś rary w których są mobi ja nie umiem tych mobi otwierać.

mobi otworzysz balabolką

Znalezione, dziękuję.Witajcie, poszukuję ebooków tych książek , jeśli istnieją.
Eleanor H. Porter
Polianna
Polianna dorasta

Poszło na prv, wystarczy kliknąć pobierz.

Hej.
Poszukuję: Saga Skrzydła ognia,
Tui T. Sutherland. Tom 1: "Smocze proroctwo".

Edit, już dostałam i bardzo dziękuję.
Poszukuję w dokumencie tekstowym, najlepiej nie mobi i nie epub:
Boris Akunin "F.M.", jest to 3 część cyklu :Przygody magistra".

Poszło na priv

Znalazłam.
Poszukuję książek z cyklu Boskie dziewczyny, przeczytałam pierwsze 4, a szukam kolejnych.
Przeczytane:
Boskie dziewczyny.. Obłudna Persefona - Holub Joan, ,Williams Suzanne
Boskie dziewczyny.. Piękna Afrodyta -
Boskie dziewczyny.. Uczona Atena -
Boskie dziewczyny.. Waleczna Artemis -
I szukam dalej.

Szukam cyklu:
Lore Olympus
Wojtek Cajgner Rachel Smythe.

Witajcie, czy ktoś z Was ma cały cykl książek O Dorze Wilk Anety Jadowskiej? Interesuje mnie format txt. Byłabym wdzięczna, gdyby ktoś mógł się ze mną podzielić.

Jak przez tydzień nikt się nie odezwie, to do mnie napisz. Ja mam to porozrzucane mocno w różnych miejscach, ale wszystkie części. Jednak mże ktoś inny ma bardziej pod ręką, tylko dlatego mówię, żebyś się odezwała, jeśli nikt przez tydzień Ci nie da.