Witajcie.
Zastanawiałem się przez jakiś czas czy rozpocząć taki temat i jednak się decyduję.
Zainspirowały mnie do tego dwie sytuacje z życia wzięte.
Byłem w internacie w szkole dla niewidomych w Bydgoszczy od pierwszej klasy podstawówki.
Mówiono nam tam, że internat to jest nasz drugi dom.
2 Tygodnie temu w pracy moja szefowa powiedziała do koleżanki z pracy, że praca jest drugim domem.
Co o tym sądzicie czy internat i praca faktycznie jest drugim domem.
Pozdrawiam Kamil.

A jak sądzisz Ty - są?

Ja się z tym nie zgadzam.
Zawsze takie mówienie budziło mój głęboki sprzeciw.
Praca to praca a dom to dom to samo tyczy się internatu.
Nawet niektórzy moi koledzy, którzykawał życia w internacie zostawili i do domu jeździli tylko na święta też nigdy nie przyjmowali do siebie tego, że internat drugi dom.
Zdaję sobie jednak sprawę z tego, że dla innych może być to drugi dom, gdyż jest to uwarunkowane np. sytuacją życiową poszczególnych osób.

Taa, też to tam słyszałem. Taki to mój drugi dom, że tylko gdy tam wracałem myślałem kiedy pojadę do mojego prawdziwego domu. O tym ośrodku wypowiedziałem się wielokrotnie co myślę w innych wątkach.

Ja miałem podobnie. Dużo lepiej jest w pracy, chociaż nadal uważam, że dom to dom a praca to praca, ale w porównaniu z internatem to jest bez porównania lepiej.

Dla mnie to nic specjalnego, przecież nie trzeba tego dosłownie odbierać, istnieje coś takiego jak przenośnia.

Bo nie bez powodu mówi się drugi dom, a nie pierwszy czy po prostu dom.

Drugi dom to masz gdy masz własną działkę.

Miśku, nie każdy ma własną działkę,
Poza tym jeśli już to gdzie więcej spędza się czasu? Na działce czy właśnie w internacie?
To samo się tyczy pracy, stąd właśnie to powiedzenie się wzięło i nie wiem czemu się do tego ktoś przyczepił.
Pierwszy raz się spotkałem żeby to komuś przeszkadzało.

Nie jest to sprawa czepiania się tylko zasięgnięcia opini osób, które się z tym stwierdzeniem spotkały, tak z ciekawości.

Powiedzenie tak stare jak świat.
I co tu opiniować, to tak jak by opiniować powiedzenie "czym chata bogata" lub "Punkt widzenia zmienia się wraz z punktem siedzenia" i można by tu całą encyklopedię przysłów i powiedzeń przytoczyć

Nie bierz pracy do domu, a domu do pracy. :D
Dla mnie obecne miejsce gdzie jestem nie jest stricte drugim domem, aczkolwiek mogę określić to trochę w ten sposób. Mieszkam tam, mam swój kąt, sprzęt do dyspozycji, więc coś w tym jakby jest. Taka bardziej stancja, kawalerka można by powiedzieć dodając, że u nas nawet w pokojach są łazienki.

W kontekście samopoczucia jak najbardziej można, bo dla mnie określenie drugi dom jest równoznaczny z miejscem, którego atmosfera przynajmniej w jakimś stopniu może mi zastąpić tę domową. Niestety, o bydgoskim internacie tego powiedzieć nie było można.
-- (Numernabis):
Powiedzenie tak stare jak świat.
I co tu opiniować, to tak jak by opiniować powiedzenie "czym chata bogata" lub "Punkt widzenia zmienia się wraz z punktem siedzenia" i można by tu całą encyklopedię przysłów i powiedzeń przytoczyć

--

No to już jest zbliżone do warunków domowych, a ile osób jest w tych pokojach?, bo w internackich potrafiło być nawet 13 w jednym pokoju.

No moi sąsiedzi na ten przykład więcej czasu spędzają na działce niż w swoim bloku, nad czym ubolewam :D
-- (Numernabis):
Miśku, nie każdy ma własną działkę,
Poza tym jeśli już to gdzie więcej spędza się czasu? Na działce czy właśnie w internacie?
To samo się tyczy pracy, stąd właśnie to powiedzenie się wzięło i nie wiem czemu się do tego ktoś przyczepił.
Pierwszy raz się spotkałem żeby to komuś przeszkadzało.


--

Później ktoś w końcu poszedł po rozum do głowy i było po czterech, a nawet trzech z wyjątkiem najmłodszych grup gdzie było siedmiu/ ośmiu.
-- (kamlos):
No to już jest zbliżone do warunków domowych, a ile osób jest w tych pokojach?, bo w internackich potrafiło być nawet 13 w jednym pokoju.

--

Co do internatu to może mocno naciągając mógłbym się jakoś tam zgodzić. Natomiazt odnośnie pracy kojarzy mi się to z korporacyjmym pierdzieleniem.

3, 4.

5, 6

Że co, że jak???