Z 1 strony niewidomy nauczyciel, któryposiada kompetencje może przekazać sporo wiedzy zwłaszcza ucząc niewidomego ucznia, a z 2 nie zapewni on takiego bezpieczeństwa jak widzący. Gdy dziecko/nastolatek jest spokjnym, ułożonym uczniem to nie ma problemu, ale z kimś nadpobudliwym, lub zwyczajnie źle wychowanym, czy hamskim niewidomy może sobie nie poradzić Co o tym sądzicie? Postawcie się w roli rodzica czy mając do wyboru 2 nauczycieli z tymi samymi kompetencjami wybralibyście widzącego, czy niewidomego?

Czy mamy niniejszym właśnie postawić się w pozycji zerowej i skazać na niepowodzenie? :)

Jako rodzic przyszłej uczennicy stwierdzam, że dla mnie nie miałoby to większego znaczenia.
Bardziej zwracałabym jednak uwagę na sposób przekazywania wiedzy.

Ależ skąd xD W tym wątku można się zastanowić nad taką pracą dla niewidomego. Wiadomo, że będzie ciężko ogarnąć 30 osobową klasę, może lepiej dawać indywidualne korki.
--Cytat (Julitka):
Czy mamy niniejszym właśnie postawić się w pozycji zerowej i skazać na niepowodzenie? :)

--Koniec cytatu

My, niewidomi mamy więcej trudności, jednak nie twierdzę, że są nie do pokonania, chociaż nie każdy ma odpowiednie predyspozycje. Znam paru niewidomych, którzy prawdopodobnie okiełznaliby dowolną klasę w pięć minut więc na to pytanie nie jestem w stanie jednoznacznie odpowiedzieć. Trzebaby poznać taką osobę, ale to się tyczy w ogóle wszystkich nauczycieli.

Jedną kwestią są faktyczne możliwości, a drugą ewentualna odpowiedzialność. Za niepełnoletniego ucznia odpowiada nauczyciel i jeżeli taki sobie rozbije głowę to może być problem w sądzie.

Ja niewidomych nauczycieli widziałam tylko w SOSW, więc ciężko cokolwiek powiedzieć. Chamstwem w najczystszej postaci było ściąganie na sprawdzianach, gdzie cwańszy niedowidzący uczeń oszukiwał niewidomego nauczyciela. Takie rzeczy jedni drugim? :P

A w jakim wieku był ten uczeń?

A ja wiem? Może byliśmy w piątej klasie, czy szóstej? To było dziewczę chodzące ze mną do klasy.

Ja robiłam praktyki w szkole podstawowej, teraz będę dawać korki i robić też praktyki w średniej.
Mogę powiedzieć, że da się w zupełności, nawet w podstawówce, ale dla mnie problemem paradoksalnie było to, że dzieciaki potrafiły się rozpraszać, a ja o tym nie wiedziałam. Robiły coś niezwiązanego z lekcją, ale były cicho, więc tego nie spostrzegałam. W klasie była moja opiekunka praktyk i ich nauczycielka, więc ona to kontrolowała, ale stawiało mnie to w niezręcznej sytuacji, bo nie miałam, że tak powiem, władzy nad dziećmi.
Ale sam kontakt z nimi był super - były aktywne, zainteresowane (w miarę) i taktowne.

Aa, u mnie też takie wałi odchodziły. Tym smutniejsze, że tego nauczyciela, akurat niedowidzącego mocno, średnio ludzie szanowali. Ale tak ogólnie to jak najbardziej, oddałabym dziecko takiemu nauczycielowi. Zresztą znam takiego jednego nawet, który jest całkiem niewidomy, a ze spokojem radził sobie z uczniami przez długie długie lata. To bardziej kwestia tego, jak kto umie dotrzeć, jaki kontakt nawiąże z dziećmi i jaką wiedzę w jki sposób przekazuje. Jeśli ktoś ma autorytet sam z siebie albo daje się po prostu lubić, to największe łapciuchy będą z nim współpracować.

Hah, pytanie należy zadać ile nauczycieli potrafi ogarnąć klasę, dopiero potem ile z nich to niewidomi :D Chociażby moje widzące rodzeństwo mi też opowiadało różne historie ze szkoły, a sam byłem w ośrodkach dla niewidomych, gdzie byli w 99% osoby niewidome nauczycielami i nie każdy sobie dobrze radził.

Że tak zaofftopuję, duży odsetek Balteam. U mnie te przypadki szło policzyć na palcach.

Mnie niewidomy nauczyciel nauczył więcej niż nie jeden widzący. Nauczył mnie Braillea w rok czasu, zawsze ze stoickim spokojem i niebywałą cierpliwością. Niestety, rok później odszedł na tamten świat, ale też jarał średnio co 15 minut. Świeć Panie nad duszą Pana Stanisława Januszewskiego.

niewidomi uczący niewidomych, jak najbardziej. Niewidomi w dużych klasach z pełnosprawnymi dziećmi, raczej nie

No, w dużych klasach to może słabo wypaść, ale jakieś zajęcia dodatkowe z kilkorgiem albo w ogóle indywidualne, to jak najbardziej chodzi.

Hm, da się. Ale łatwo nie jest. Wiadomo, stres i nietypowe sytuacje mogą się zdarzyć zawsze. Tak, nauczyciel ponosi odpowiedzialność za ucznie, mienie, siebie itd. Ważne, by niewidomy pedagog wypracował sobie sensowne relacje z widzącymi kolegami. No i z młodzieżą... To naprawdę istotny proces. Ja pracuję w szkolnictwie specjalnym. Nieduże klasy, ale dzeciaki ze złożoną niepełnosprawnością. No, bułka z masłem toto nie jest. Ale do przodu. Jakoś się ogarnia. Choć nieraz przydałaby mi się choćby odrobina wzroku...

Podziwiam.
-- (Mimi):
Hm, da się. Ale łatwo nie jest. Wiadomo, stres i nietypowe sytuacje mogą się zdarzyć zawsze. Tak, nauczyciel ponosi odpowiedzialność za ucznie, mienie, siebie itd. Ważne, by niewidomy pedagog wypracował sobie sensowne relacje z widzącymi kolegami. No i z młodzieżą... To naprawdę istotny proces. Ja pracuję w szkolnictwie specjalnym. Nieduże klasy, ale dzeciaki ze złożoną niepełnosprawnością. No, bułka z masłem toto nie jest. Ale do przodu. Jakoś się ogarnia. Choć nieraz przydałaby mi się choćby odrobina wzroku...

--

A ten nauczyciel, co na jego podstawie zrobili Carte Blanche?
Możecie tu argumentować, że on stracił wzrok i to jest co innego, ale nie zgodzę się, bo problemy z panowaniem nad klasą i małymi oszóstwami miał takie same, jakby nie widział od urodzenia.

@balteam gdzie Ty miałeś 99% nauczycieli niewidomych?